بررسی روندهای آموزش و پژوهش در حوزه لاستیک در دنیا و ایران

یکی از مسایل مورد پرسش از بابت این که چرا فناوری لاستیک و تایر در ایران به خوبی رشد نیافته است، بازمی‌گردد به این نکته که شاید موسسات آموزشی و یا مراکز پژوهشی دانشگاهی در ایران به نسبت دنیا خیلی خوب عمل نکرده‌اند که خروجی خوبی از آن‌ها مشاهده نمی-شود. این مقاله تلاش دارد با بررسی رخدادهای پژوهشی و آموزشی در سطح دنیا در زمینه‌ی لاستیک و تایر و مقایسه‌ی آن با وضعیت فعلی ایران تا حدی کاستی‌های آموزشی و پژوهشی و چرخه‌ی تولید و انتقال دانش را بررسی کند. بر اساس بهینه‌کاوی‌های به عمل آمده به نظر می‌رسد کمیت و یا کیفیت آموزش در ایران در حوزه لاستیک فرقی با دنیا ندارد، تفاوت قابل توجهی نیز بین خروجی‌های پژوهشی دانشگاه‌های ایران و دنیا نیست ولی تمایل و رویکرد پژوهشی صنعت تایر و لاستیک ایران درونگرا است و چندان موثر در ارتباطات داخلی و یا بین‌المللی نیست و به نظر مهم است که برای رفع این ضعف از درون صنعت تایر راه حل را جست به جای این که مشکل را در ضعف دانشگاه یا کمبود تقویت دانشگاه‌ها در این حوزه دانست.